Sohbet ile Eren ölüleri diriltiyordu adeta. Serap ve sahra, Son yaşam cenaze evi ve kilisesinin hazırlık odasında durmuş joinin makyaj setiyle çalışmalarını izliyorlardı. Setin içinde küçük krem kavanozları allıklar rujlar vardı. Tiyatro oyuncularının kullandıkları makyaj setlerine benziyordu aslında. Ama bu malzemeler cesedin soluk tenini normal renkte göstermek için kullanılıyordu. Makyajcı kadın cesedin ellerine fondöten sürüp kateter izlerini kapatmaya çalışıyordu. Bir yandan da şarkı dinliyordu. Bayanın en sevdiği şarkı buymuş dedi. Joi çalışmalarına devam ederken. Bir yandan da masanın dibindeki tuvale yaptırılmış resimlere bakıyordu. Gerçi fotoğraftaki kadın joinin üzerinde çalıştığı cesede hiç benzemiyordu. Sahi hiç sohbet edebilme fırsatı bulamamışlardı. Oğluna bakılırsa kadın tam bir pop kralı hayranıymış dedi joi. Konserlere üç kez gitmiş. Sohbet etmiş. Makyajını yaparken çalmam için bu parçayı getirdiler dedi. Genelde en sevdikleri şarkıları çalmaya özen gösteriyordu. Böylece onlarla aramda bir bağ oluşuyor. Sadece dinledikleri müzikten bile bir fikir edinebiliyor insanlar hakkında. Peki ya bir pop kralı hayranının nasıl görünmesi gerekli? Diye sordu cesedin kız kardeşi. Yine bir pop kralı hayranı gibi, parlak rujlar, abartılı saçlar… Peki ya önceki bayan ne tür müzikleri severdi. İnanın bilmiyorum dedi joi ve işine devam etti. Kasette çalan şarkı eşliğinde kafasıyla ritm tutmaya başlamıştı. Üzerinde mor kot pantolonu ve boş bir tuvalin önünde durup düşüncelere dalmış modern sanatçı tarzındaydı. Ama onun tuvali soğuk etti, fırçası da makyaj malzemeleri. Boyaları ise allıklar ve pudralardı. Daha bronz bir şey olsun dedi joi. Sözünü ettiği rengin bulunduğu şişeye yönelirken. Elinde spatulayla renkleri paslanmaz çelik bir palet üzerinde karıştırdı. Evet bir pop kralı hayranına böyle bir makyaj yakışırdı. Sonra bu karışımı cesedin yanaklarına dağıtmaya başladı. Siyaha boyalı saçların altındaki beyaz diplere kadar yaydı boyayı. Artık ceset neredeyse hazırdı son gösterisine. Geriye sadece kıyafetlerini giydirip tören için biraz da tabutunu süslemek gerekiyordu. Ama herkesin aklı karışmıştı. Ne yapacaklarını bilmiyorlardı. Sanki her şeyi zamana teslim etmek istermiş gibi saatin seslerini dinlediler. Kimse ne yapılması gerektiğini söylemese de tik tak sesleri eşliğinde herkes yapması gereken işi biliyor ve buna göre ne çok yavaş ne de çok hızlı hareket ediyordu. Her şey olması gerektiği gibiydi. Törene daha bir gün vardı ve hala bayanın öldüğünü bilmeyen insanlar vardı. Sürekli telefonlar çalıyor sürekli birileri bilgi almaya çalışıyordu. E tabi birini bilgilendirirken otomatik olarak iki ya da üç kişi bu vesileyle bilgi alabiliyordu. Dedikodu her zaman hızlı yayılırdı. Geriye kalan sadece beklemekti. Törene katılacaklar önceden kiliseyi arayarak yer ayırtıyordu isimlerini yazdırıyordu.Ben ise bazen düşüncelere dalıyordum. Etrafında bu kadar koşuşturmaca var iken, ceset hiç mi bunları duymuyor ya da hissetmiyordu. Gerçekten çok garip çünkü iki gün öncesine kadar kanlı canlı gördüğün kişi şu anda hareketsiz ve sessiz bir şekilde yatıyor. Hayat bazen çok garip olabiliyor. Yerli chat sitesinde sizlere bi,r roman anlatmaya çalıştık.
Sohbet chat
